"Allah’ım! Bizi bize dönder. Bizi kapında durdur. Allah’ım! Bizi, senin için, sende ve seninle eyle. Bizi, sana hizmetle bahtiyâr eyle. Almamız da vermemiz de yalnız senin rızân için olsun.
İçimizi senden başkasının sevgisine mekân olmaktan temizle. Bizi, nehyettiğin yerlerde bize gösterme. Emrettiğin yerlerde bizi bize kaybettirme. Zâhirimizi sana masiyetten, bâtınımızı da sana şirkten koru.
Bizi nefslerimizin elinden al, kurtar, sana ulaştır. Bütün fiil ve hareketlerimiz yalnız senin için olsun. Yalnız sana güvenelim, sana dayanalım. Senden başkasına aslâ güvenmeyelim, dayanmayalım.
Senden gâfil olma bedbahtlığından bizi uyandır. Bizi, sana tâat, ibâdet ve münâcât elbiseleri ile giydir. Kalplerimize ve özlerimize sana yakınlık zevkini tattır. Nasıl ki gök ile yer arasını ayırdı isen, günahlarla bizim aramızı da aynen öylece ayır. Bizi günahlardan uzak tut.
Nasıl ki, gözün siyahı ile beyazının arasını birbirine yakın etti isen, aynen onun gibi, bizi de sana kulluğa, sana tâate yakın et. Günahlarla bizim aramızı aç. Tıpkı, sana masıyet bahsinde, Yûsuf aleyhisselâm ile Züleyhâ’nın arasını açtığın gibi..."