Bera Bin Azib ( R.A ) şöyle anlatıyor :
Bir adam , Hz. Peygamberin huzuruna gelerek yalnızlıktan , yalnızlığın verdiği vahşetten , korkudan şikayette bulundu . Hz. Peygamber Aleyhisselam :
- Şu duayı çok çok oku . '' buyurdu.
'Sübhanel'Melikil'Kuddüsi Rabbil' Melaiketi ver'Rüh. Celleltes'semavati vel'cebarüti.'
Manası : '' Her türlü kusur ve noksanlıklardan uzak ve yüce olan , meleklerin ve Cebrailin Rabbi olan Yüce Allah 'ı tesbih ederim. Allah'ım ! Gökleri ve yeri kudretinle giydirdin kudretinle ve azametinle yükseltin. '' demektir.
Duanın rivayetinde '' yalnızlıktan üzerine korkulu vahşetler çöken adam, bu duayı okumaya devam etti de kendisi bu korkudan kurtuldu . '' ilavesi vardır.